Abraham Lincoln'ün Hayat Hikayesi 2

Birinci Yazının Devamı...
Birinci Yazıyı Okumak İçin Buraya Tıklayın

Genç Lincoln 20 yaiına geldiğinde çok ağır işlerde, feriboltarda düşük ücretle çalışmaya başlamıştır. Çalışırken ilk defa insanların zincirlere vurulup satıldığını görür, siyah insanların hayvan muamelesi ve türlü türlü işkencelere maruz kalması Lincoln'ü çok üzüyordu. Etrafına bunun doğru olmadığını anlatmış. Bunu duyan gemi sahipleri Lincoln'ü işten çıkarttılar.

Sonra güç bela bir bakkalda iş bulmuştu. Müşterilere çok saygılı davranırdı. Onların hakkına riayet ederdi. Bir gün müşteriye eksik malzeme verdiğini anlayınca 5 kilometre yol giderek müşteriye eksik kalan malını vermişti. Lincoln sonraki dönemlerde Newsalem kentinden Springfield kentine taşındı. Çok sıkıntı yaşamasına rağmen dürüstlüğü elden bırakmamıştır. Abraham Lincoln bir arkadaşının kızıyla tanışıp evlendi. Ailesini rahat ettirmek için sürekli çalışıp durdu. Bu arada bir oğlu oldu, fakat onu kaybetti. Derin düşüncelere daldı, kederlendi. Eşi bu dönemde yardımına koştu, teselli buldular.

Abraham'ın sürekli kongre seçimlerine, eyalet seçimlerine, senato seçimlerine katılmasının sebebi ülkedeki adaletsizliklerdi. Bir defasında kongre üyeliğine seçildi. Kölelik Washington Hükümeti sınırları içerisinde kaldırıldı. Fakat güneyde hala insanlara zulum devam ediyordu; Zenciler katlediliyordu, evleri yakılıyordu, zincirlerde sürükleniyorlardı. Zavallı zencilere yapmadıklarını bırakmadılar. O sırada Türkler dünyanın 4/3'ne adalet serpiştiriyordu. Afrika da Osmanlı'nın adaletinin altındaydı, ama zulumle değil, şefkatle, bollukla, bereketle...

Abraham Lincoln, "İnsanlara adaletle davranmayı Türklerden öğrenmeliyiz." demiştir.

Abraham New York'a davet edilir. Konferans salonunu dolduran dinleyiciler, saçma sapan hikayeler dinleyeceğini düşünüyorlardı, ancak Abraham'ı kölelik tarihine girişi, ülkenin sorunlarına sunduğu çözüm ve yapılması gerekenleri anlatan öyle bir konuşma yapmıştır ki, kelimenin tam anlamıyla mükemmeldi. Dinleyiciler Lincoln'ü ayakta alkışladılar. New York'ta çıkan bir haber başlığında: "Şimdiye kadar New York dinleyicilerinin hiç kimse bu kadar etki bırakmamıştı."

Konferansları başka şehirde de devam etti. Bu arada da Cumhurbaşkanlığına aday gösterildi. Anca bir sorun vardı. Lincoln seçilmesi halinde ülkede kargaşa yaratabilirdi. Çünkü köleliğe sert bir şekilde karşıydı. Oysa köleliğin devamından yana olan güney cephesi hükümetleri vardı. Onların hepsi merkezi Washinton hükümetine bağlıydı.
Lincoln tekrar cumhurbaşkanı oldu.

Nihayet Lincoln başkan seçilir. Bu dürüst adam ülkenin tam olarak ne durumda olduğunun farkındaydı. Güneyliler Washington hükümetine savaş açarlar. Savaş bütün şiddetiyle başlar. Abraham Lincoln uyumadan, yemeden, içmeden gece gündüz savaşı idare ediyordu. Lincoln bir taraftan için için üzülüyordu. Savaş tam dört yıl sürdü. Güney orduları teslim oldu ve savaş bitti.
Abraham Lincoln savaş sırasında halkla birlikte savaşın bitimini kutlamak için büyük bir tiyatro salonunu açar, halkla içiçe olmak için içeri girer. Yerine oturur. Yerine oturduktan sonra arkadan sinsice yaklaşan biri bir el ateş edip Lincoln kaçar. Tüm müdahelelere rağmen kurtarılamaz. Tüm halk, özellikle itilip kakılan, insan muamelesi görmeyen zenciler, genci yaşlısı herkes bu adamın arkasından ağladı.